B&B Vol Liefde: Rob breekt Margot… en ik jank mee vanaf mijn balkon

Jorit Henning

Stuitervrouw beleefde tijdens aflevering 19 van B&B Vol Liefde een emotionele achtbaan bij zowel het vertrek van Margot als het afscheid tussen Rob en Magda. Terwijl ze vooruitkeek raakte ze volledig van slag door deze twee totaal verschillende maar even hartverscheurende momenten. Het leverde een hoop tranen, liters snot én een column vol observaties op.

De gênante balkonscène van Stuitervrouw

In de verte hoor ik iemand mijn naam roepen. Ik kijk op en zie de buurvrouw gevaarlijk ver over de rand van haar balkon hangen. Haar stem klinkt bezorgd: ‘Jorit, gaat het wel?’

En dan besef ik pas hoe het eruit moet hebben gezien: ik zat daar in de zon, op mijn balkon, stiekem alvast een aflevering van B&B Vol Liefde vooruit te kijken op mijn laptop… en verloor compleet de controle. Het moment waarop Margot besloot te vertrekken bij Rob, gingen bij mij de sluizen open. Ik huilde als een baby: dikke tranen, lange uithalen en een snottebel die aan mijn neus bungelde en meebewoog bij elke uitademing.

Kortom: mijn emotionele meltdown was allesbehalve intiem. Alle flatbewoners die buiten zaten te genieten van het zomerse zonnetje, kregen er gratis live theater bij. En mijn laptop? Die heeft nu een plakkerige R en G op het toetsenbord dankzij een klodder snot die de zwaartekracht niet overleeft.

Rob stelt Margot teleur tijdens hun avontuur in B&B Vol Liefde

Laat ik je even meenemen naar het begin van mijn acute aanval van emotionele incontinentie. Tijdens aflevering 19 van B&B Vol Liefde krijgt Margot van Rob te horen dat hij de band met haar vooral als ‘vriendschappelijk’ ziet. Nieuws dat de arme vrouw totaal niet zag aankomen en ik eerlijk gezegd ook niet.

Eenmaal bekomen van de schrik vraagt ze hem later op de dag om meer duidelijkheid: ‘Heeft het dan nog voor mij wel zin om hier te blijven?’ Rob antwoordt met een verhaal dat klinkt alsof hij voorleest uit een telefoonboek van het jaar 1973.

Hij zegt: ‘Ja, het is bij mij misschien dat ik ook wel wat geremd ben in het geheel en dat heeft er ook mee te maken dat ik weet dat er verschillende mensen hier naartoe gaan komen. Ik wil die andere vrouwen in ieder geval sowieso de gelegenheid geven en er ook een beetje open in staan. Als ik zou denken: ik ga helemaal voor jou en ik word verliefd op jou, dan krijgen anderen geen kans meer vind ik.’

Kortom: een hele hoop overbodige woorden om te zeggen dat Rob eerst nog even wil checken of er een leukere vis in de vijver van B&B Vol Liefde zwemt voordat hij Margot aan de haak slaat. Het zou me niks verbazen als hij al een lekkere snoek in gedachten heeft na het zien van de videoreacties op zijn oproep. Rob weet namelijk precies welke dames er nog gaan komen. Hij heeft ze tenslotte zelf uitgekozen!

Margot, doe dit jezelf niet aan!

De reactie van Rob doet mijn nekharen overeind staan. De wens om hem op te sluiten in de machinekamer van het zinkende liefdesschip en als visvoer naar de diepzeebodem te sturen, maakte zich van mij meester. Terwijl ik obscene woorden naar het scherm schreeuw, blijft Margot nog redelijk rustig. Die vrouw heeft duidelijk een betere impulsbeheersing dan ik.

Beleefd vraagt ze: ‘Hoe zou jij het vinden als ik wegga en je de ruimte geef?’ Rob vindt dat ‘misschien wel goed’ en biecht op dat hij daar zelf ook al over dacht. Dan komt Margot met een openhartige bekentenis: ‘Ik vind jou wel heel erg leuk en ik denk dat ik meer voor je voel dan dat ik durf te zeggen, sorry.’

Serieus?! Biedt Margot nu echt haar verontschuldigingen aan voor haar gevoel? Daar hoef je toch geen sorry voor te zeggen! De tranen staan in haar ogen. En wat doet Rob? Niks. Die lamlendige bosgladiool doet helemaal niks! Geen arm om haar heen, noppes, nada. Zelfs de kat heeft plaatsvervangende schaamte voor de onbehouwen Neanderthaler-houding van zijn baasje en komt Margot troosten.

Na al dat gepraat beslist Margot dat het beter is om te gaan. Ze gaat haar koffer pakken. Pas dan komt Rob tot het inzicht dat hij haar een knuffel kan geven. Jemig, wat is dat voor een traag zaadje, die man? Ik heb nog kamerplanten zien reageren die sneller tot bloei kwamen.

Ik weet niet wat ik triester vind: het feit dat Margot vertrekt, of dat ze bereid is om terug te komen als Rob klaar is met de andere vrouwen en haar dan nog wil. Vrouw, doe jezelf dit alsjeblieft niet aan. Je bent zoveel meer waard dan dit.

De liefde tussen Rob en Magda: pure reality-tv-poëzie

De ontwikkelingen tussen Margot en Rob zijn verantwoordelijk voor de eerste paar druppels die de uitgang van mijn traanbuizen zoeken, maar de sluizen gaan pas echt met volle kracht open op het moment dat de andere Rob van B&B Vol Liefde besluit om het stulpje van Magda te verlaten.

Na een lange nacht piekeren komt Rob tot de conclusie dat hij het niet aankan om Magda met andere mannen te zien. ‘Magda, ik ga het niet trekken om hier nog veertien dagen met die mannen te zitten’, zegt hij. ‘Ik heb er heel diep over nagedacht vannacht en ik krijg af en toe tranen in mijn ogen, maar ik red dat niet. Ik trek dat gewoon niet.’

De kwetsbaarheid die Rob laat zien is zo ontroerend dat ik mijn tranen bijna vergeet weg te vegen. Een beer van een vent die toegeeft dat zijn hart het niet trekt… dit is pas pure reality-tv-poëzie.

Tijdens een moment alleen met de camera noemt hij Magda een wereldvrouwtje. De vriendelijke reus zegt: ‘Misschien rij ik over vijf of zes dagen weer terug als al die andere gasten opgerot zijn.’ Je ziet aan alles dat het hem moeite kost om weg te gaan. Wanneer Rob in de auto stapt en zegt: ‘Sterkte met alle andere lieve mannen die op je pad komen’, breekt zijn stem.

Op dat moment nemen mijn emoties het stuur volledig over. Mijn balkon staat blank van de tranen en klodders snot, terwijl ik jammer: ‘Het is zo ziehiellug!’  Dat is Stuitertaal voor ‘het is zo zielig’ en gebruik ik alleen in zeer verdrietige situaties als deze. Want sommige mensen passen zo goed bij elkaar dat je alleen maar kunt hopen dat ze elkaars weg weer vinden, hoe kronkelig die ook mag zijn. Rob en Magda horen gewoon bij elkaar!

De schaamte wint van de drang om te schrijven

Na mijn gênante balkonscène, waarbij de halve flat getuige was van mijn emotionele instorting, is de tank leeg. Ik heb geen zin, geen puf en geen sprankje columnistenvuur meer over om vandaag nog iets te zeggen over de andere B&B Vol Liefde-deelnemers. Alleen al de gedachte om nu te moeten schrijven over de façade van Jean-Paul, Kees en Britt voelt alsof iemand me vraagt om in deze hitte een marathon te lopen in een skijas, met een winterpeen in mijn mond ter voorkoming van uitdroging.

Ik ga me in bed verstoppen, trek de dekens over mijn hoofd en hoop dat de hitte me langzaam transformeert tot een dampend, zoutig plasje ex-mens. Mocht ik deze poel van schaamte onverhoopt toch overleven, dan zie je me morgenavond weer terug met een nieuwe column over B&B Vol Liefde.

Beeldbron: Still TV RTL4 – B&B Vol Liefde 2025 – Margot