Nayan en Eshan laten Bob Sikkes en Tijl Beckand kokhalzen in De Moeite Waard

Jorit Henning

Vrienden Eshan en Nayan trakteerden het team van De Moeite Waard op een combinatie van dode duiven, ratten, muizen en een open riool. Het in Rotterdam gelegen appartement maakte een onvergetelijke indruk op bouwkundige Bob Sikkes en presentator Tijl Beckand. Het RTL4-programma zorgde ook bij Stuitervrouw voor een merkwaardige sensatie.

Hoe een klusprogramma kan leiden tot zelfreflectie

Ik spoor niet. Iedereen die ooit een column van mij heeft gelezen, zal dit kunnen beamen. De associaties die mijn ADHD-hersenen maken zijn nu eenmaal een tikkeltje eigenaardig, maar hoe ernstig deze ‘afwijking’ is, werd me pas echt duidelijk na het kijken van aflevering 4 van De Moeite Waard, waarin Eshan en Nayan samen een appartement in het centrum van Rotterdam flippen.

Om uit te leggen wat ik bedoel, kan ik je het beste meenemen naar het verleden. Het is zondagavond 9 juni 2025. Terwijl het buiten zachtjes regent, lig ik in de woonkamer languit op de bank onder een dekentje tv te kijken. Voor de beelddenkers onder ons zal ik even de nutteloze informatie delen dat het warme kleedje een mintgroene kleur heeft, exact in dezelfde tint als de sofa. Je zou mijn obsessie met matchende kleuren het label ‘dwangmatig’ kunnen geven, maar ik noem het zelf liever een uitspatting van mijn innerlijke Roos Reedijk (interieurstylist van Kopen Zonder Kijken).

Vrienden Eshan en Nayan dartelen vrolijk rond op het scherm van de televisie. De mannen zijn blij, want ze hebben een appartement gekocht dat in hun ogen een ruwe diamant is. Oftewel: een kans om op korte termijn flink wat centen binnen te harken. Vol verwachting wachten ze op de komst van Bob Sikkes en Tijl Beckand.

De Moeite Waard: Eshan en Nayan hebben een verrassing voor Bob en Tijl

Deelnemers van het RTL4-programma De Moeite Waard zijn over het algemeen altijd enthousiast om een bouwval met potentie aan de bouwkundige en presentator te laten zien, maar bij Eshan en Nayan meen ik meer te zien dan alleen de bezieling om een investering te tonen. De ondeugende grijns op hun gezichten verraadt dat de vrienden een binnenpretje hebben.

In afwachting van wat er komen gaat, staar ik naar de beeldbuis. Als Bob en Tijl het appartement binnenstappen, wordt meteen duidelijk waarom de klusvrienden bij voorbaat al lol hadden. Er hangt namelijk een wel heel bijzonder aroma in de benedenwoning. Tijl omschrijft de penetrante geur als ‘een karkas dat in een tapijt is gerold en in de zon is gelegd’. Oftewel: het meurt als de ziekte.

Het gemak waarmee Tijl de stank weet te omschrijven, is in mijn ogen enigszins verdacht. Het roept de vraag op wat deze kerel voor rariteiten in zijn achtertuintje heeft verstopt. Al zal dit vraagstuk waarschijnlijk vooral een product zijn van mijn eigen lugubere fantasiefabriek. Over het algemeen zijn de acties van BN’ers niet zo spannend – op een enkele verstopte minnares of scheldkanonnade tijdens een redactievergadering na.

De bezichtiging van het appartement verloopt in een tempo waar Formule 1-coureurs jaloers op zouden worden. In een vloek en een zucht rennen Tijl en Bob door de benedenwoning. Het vele kokhalzen doet vermoeden dat de kopstukken van De Moeite Waard met een bek vol braaksel het pand verlaten. Met vuurrode wangen en natte ogen staan Sikkes en Beckand in de tuin te happen naar adem. ‘Kunnen ze hier een diamant van maken?’, vraagt Tijl. Bob schudt zijn hoofd en zegt: ‘Misschien een stukje geslepen glas ofzo, maar een diamant zie ik dit niet worden.’

Onverwachte ‘bewoners’ ontdekt in appartement in Rotterdam

Eshan en Nayan laten zich niet uit het veld slaan door de geschrokken reacties van Bob en Tijl. Enkele weken later beginnen ze vol goede moed met de sloop van het appartement. Voordat de ruwe diamant kan worden gepolijst, zal er eerst opgeruimd moeten worden. De vorige eigenaar heeft de woning verkocht zonder vooraf de keukenkastjes leeg te halen.

Terwijl de vrienden aangebroken verpakkingen met etenswaren in een vuilniszak gooien, doet Nayan een ontdekking. Plots gilt hij uit: ‘Wa-yo, dat is een muis … hij is hol vanbinnen!’ En inderdaad, er ligt een kleine schattige Fievel die duidelijk verdwaald is geraakt tijdens zijn tocht naar het Wilde Westen. De buitenkant van het muisje is nog intact, wat bij mij de vraag oproept hoe het kan dat zijn ingewanden zijn verdwenen. Hoe zijn de vleesetende insecten bij het rottende vlees gekomen? Hebben maden de ingang ter hoogte van de oogholte genomen, of zijn ze via de anus van het diertje naar binnengekropen en hebben ze zich via het darmstelsel omhoog gevreten tot het hartje van het knaagdier?

Een nieuw dieptepunt voor Stuitervrouw

Terwijl mijn hersenen allerlei ranzige gedachtekronkels maken, doen Eshan en Nayan alweer een nieuwe ontdekking. ‘Wa-yo, dat is wel een hele grote, hij stinkt!’, roept Nayan terwijl hij wijst naar een lijk dat de grote broer van Fievel de muis zou kunnen zijn. Het is een uit de kluiten gewassen dooie rat. Gefascineerd kijk ik naar het overleden mormel. Hij heeft een dikke, lange staart en enorme poten. Zeg maar gerust platvoeten maat 46. Dit is het moment waarop mijn geestelijke gesteldheid een nieuw dieptepunt bereikt. Al noem ik het zelf liever het volgende level der associatieve waanzin van een Stuitervrouw.

De voeten van de rat doen me denken aan de zak spicy chickenwings die in mijn vriezer paraat ligt als remedie voor een acute snackaanval. Het duurt dan ook niet lang voordat ik de kippenvleugeltjes in de oven schuif. En tegen de tijd dat Eshan en Nayan het laatste rottende kadaver uit het appartement verwijderen, zit ik heerlijk te knabbelen aan een paar geroosterde Pino-pootjes.

Genieten van het leven

Terwijl de deelnemers van De Moeite Waard de benedenwoning schoonmaken, slopen en verbouwen, geniet ik met volle teugen. Het zijn de kleine dingen die het leven zo mooi maken. Of het nu een vriezer gevuld met snacks is, het omarmen van je eigen waanzin of gewoon een avondje lui voor de buis hangen: doe het vol overgave en geniet. Want vanzelfsprekend is het zeker niet. Wees dankbaar voor wat je hebt.

Of Eshan en Nayan leven volgens die wijsheid is nog maar de vraag. Het geflipte appartement in Rotterdam krijgt een bieding van maar liefst 324.000 euro, wat de heren een winst op zou leveren van ruim 40.000 euro. Een flink bedrag voor twee vrienden die hadden gehoopt op een totale winst van 20.000 euro. Toch vinden ze het bedrag te laag en besluiten ze de woning niet te verkopen. Bob Sikkes bekruipt het gevoel dat veel mensen het ‘rupsje-nooit-genoeg’ syndroom hebben.

Aan het einde van aflevering 4 van De Moeite Waard geven Eshan en Nayan een update over hoe het nu met ze gaat. Het appartement is inmiddels verhuurd en de mannen hebben nog een aantal woningen gekocht en geflipt. Hebben de rupsjes nu wel genoeg? Nee, ze zijn voornemens om nog grotere panden aan te schaffen en nog meer geld te verdienen. Ik hoop dat ze intussen niet vergeten te genieten van het kostbare moment dat NU heet.

Beeldbron: Still TV RTL4 – De Moeite Waard 2025